عصر خودرو

دوره ترامپ؛ فرصت ها و چالش ها در شرق آسیا

عصر بازار- دونالد ترامپ،همزمان با شروع دوره ریاست جمهوری اش، فرصت ایجاد ترتیبات سیاسی اقتصادی جدید بین المللی و منطقه ای را که وعده داده بود،به دست آو رد. موضوعی که اگرچه برای نودولت آمریکا یک فرصت محسوب می شود اما برای بسیاری از کشورها از جمله شرق آسیا با چالش های بسیاری همراه است.

دوره ترامپ؛ فرصت ها و چالش ها در شرق آسیا
نسخه قابل چاپ
شنبه ۰۲ بهمن ۱۳۹۵ - ۱۴:۴۳:۰۰

به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از ایرنا، از روز گذشته که پای ترامپ به کاخ سفید باز شد، برخی از تحلیلگران بین المللی سناریوهای مختلفی را در سیاست خارجی وی پیش بینی کردند.
این تحلیلگران می گویند: در منطقه آسیا- اقیانوس آرام ترامپ می تواند با استفاده از اهرم های تایوان، تایلند، برخی کشورهای منطقه و برهم زدن اتحادیه های اقتصادی مانند پیمان تجارت آزاد در دو سوی اقیانوس آرام (ترانس پاسفیک یا تی.پی.پی) که پیشتر وعده آن را داده بود، چین، غول اقتصاد دنیا و آسیا را به چالش کشد و نظم نوین خود را جایگزین سازد.
آنها معتقدند : دوره تازه شروع شده ترامپ یکی از بحث برانگیز ترین ادوار تاریخ ریاست جمهوری آمریکا است.به گونه ای که بسیاری از کشورها و نظام های بنیان ریزی شده بین المللی اعم از اقتصادی و سیاسی نگران سرنوشت روابط آتی خود با آمریکای دوران ترامپ هستند و بازطراحی این روابط را اجتناب ناپذیر می دانند.
ترامپ که در آرای عمومی 128.8 میلیون نفری مردم آمریکا ، 2.8 میلیون رای کمتر از رقیب خود آورده بود اما سرانجام روز گذشته با آرای الکترال به کاخ سفید راه یافت و عصر جدیدی از ریاست جمهوری در این کشور را رقم زد.
سیاست خارجی ترامپ که بسیار مورد مناقشه ناظران داخلی و خارجی این کشور بوده به نظر می رسد با نودولت آمریکا نظم نوین امنیتی ،سیاسی و اقتصادی را شاهد باشد.
برای آسیا به ویژه شرق این منطقه، تحولات سیاسی پر حاشیه در آمریکا، تبعات بسیاری به همراه خواهد داشت.
اظهارات ترامپ درمورد این منطقه به ویژه قدرت اقتصادی اصلی آن چین،با سیگنال های بسیار تند از سوی وی همراه بوده است. ترامپ بارها اعلام کرده که روابط کنونی چین و آمریکا توازن ندارد و این موضوع باید مورد بازنگری جدی قرار گیرد.
وی بارها چین را به عنوان کشوری که 'دستکاری نرخ ارز و شیوه های تجارت ناعادلانه ' دارد ، توصیف کرده که مانع از رشد اقتصادی آمریکا به ویژه در آسیا شده است.
اگر به این مواضع، هر نوع تصمیم احتمالی وی مبنی بر حضور نظامی بیشتر در دریای چین جنوبی و یا آبهای منطقه از طریق برگزاری مانورهای مشترک با همیسایگان چین اضافه شود، واکنش ها و بازتاب های منطقه ای را به جای خواهد گذاشت که احتمالات تنش های اقتصادی- نظامی در این بخش از جهان را افزایش می دهد.
محققان اندیشکده آمریکایی 'استراتفور' با انتشار گزارشی در مورد مولفه های سیاست خارجی ترامپ همزمان با ورود وی به کاخ سفید -20 ژانویه- می گویند: اگرچه وی اظهارات زیادی در مورد روابط آمریکا با کشورها و مناطق مختلف مطرح کرده اما هنوز دکترین مشخصی درمورد مدیریت تحولات بین المللی براساس منافع آمریکا ارائه نکرده است.البته از میان سوال های بسیار زیاد پاسخ داده نشده در مورد آینده روابط خارجی دوران ترامپ با دیگر کشورها، وی به دو مورد چین و روسیه پاسخ های مشخصی داده است.
این پژوهشگران تاکید دارند: دکترین اصلی سیاست خارجی آمریکا در آسیا بر پایه دو ستون روسیه و چین قرار دارد. البته حضور رئیس جمهوری چهل و پنجم آمریکا نه تنها برای سیاست و اقتصاد داخلی این کشور بلکه برای ساختار نظام بین الملل و روابط این کشور با کشورها و مناطق مختلف جهان پیامدهای متفاوتی خواهد داشت.
ژاپن تایمز نیز با انتشار برخی آرای تحلیلی از سناریوهای تغییرات احتمالی روابط آسیا و آمریکا در دوران ترامپ نوشت: اکنون در شرق آسیا ترتیبات امنیتی بسیار نامطمئن و خطرناکی وجود دارد. ازجمله اینکه تهدید هسته ای کره شمالی که نه تنها برخی همسایگان آن، بلکه ژاپن را نیز وادار به افزایش توانمندی نظامی کرده است.
به نوشته این روزنامه؛البته تاکنون تحریم ها و تهدید ها نتوانسته مانع از ادامه برنامه هسته ای جاه طلبانه کیم جونگ اون رهبرکره شمالی شود .
'دیگر اینکه رشد سریع اقتصادی چین در منطقه و جهان از این کشور غول اقتصادی ساخته است که همه کشورهای منطقه در صورت ورود سخت آمریکا به این موضوع مجبور به انتخاب حامی اصلی سیاسی اقتصادی خود خواهند بود و این امر سبب قطب بندی اقتصادی سیاسی جدیدی خواهد شد.
تنش های روز افزون در دریای چین جنوبی ، نیز موضوع دیگری است که نبود دوراندیشی در سیاست خارجی آمریکا، می تواند منطقه را درگیر تنش های موثر کند.'
مساله دیگری که احتمال ورود شوک جدید اقتصادی به منطقه را تقویت می کند ، قرارداد تجاری بین المللی ترانس پاسیفیک است. این پیمان میان آمریکا و 11 کشور حاشیه اقیانوس آرام شامل سنگاپور، برونئی، نیوزیلند، شیلی، استرالیا، پرو، ویتنام، مالزی، مکزیک، کانادا و ژاپن در 4 فوریه 2016، در آکلند نیوزیلند پس دوره مذاکرات طولانی منعقد شد.
تولید ناخالص داخلی سالانه کشورهای عضو این پیمان 28 تریلیون دلار حدود 40 درصد تولید ناخالص داخلی جهان و برابر با یک سوم تجارت جهانی برآورد شده است.
پس از انعقاد این قرارداد، کارشناسان اقتصادی پیش بینی کردند، در صورت اجرایی شدن این پیمان 800 میلیون نفر جمعیت 12 کشور عضو آن قادر به دسترسی مشترک و آزاد کالاها و خدمات در این منطقه می شوند.
ترامپ در جریان مبارزات انتخابات ریاست جمهوری سال گذشته بارها هم صدا با منتقدان تی.پی.پی، این پیمان را برای آمریکا کاملا ناعادلانه دانست و وعده داد که بعد از ورود به کاخ سفید آن را ملغی می کند.
به هرصورت ،از بین رفتن احتمالی توافق تی پی پی میان آمریکا و 11 کشور حاشیه اقیانوس آرام و یا حتی تداوم آن با حذف آمریکا در کنار سایر چالش های دیگر، فصل جدیدی از تغییرات گسترده اقتصادی ، سیاسی و حتی نظامی را در این منطقه نوید می دهد.

برچسب ها