عصر بازار- بررسی یک روند ده ساله از زمان اشتغال افراد شاغل بیانگر آن است که ۳۹.۵ درصد شاغلان در ایران هفتهای ۴۹ ساعت یا بیشتر از آن به کار مشغولاند. در نقاط روستایی این میزان ۳۸ درصد و در نقاط شهری ۴۰.۱ درصد است.
به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از خبرآنلاین، این نرخها در مقایسه با 10 سال گذشته، نشاندهنده کاهش شاخصهاست.
به طور مثال، در سال 1385، حدود 45.4درصد از نیروی کار ایران هفتهای 49 ساعت و یا بیشتر کار میکرده است. ده سال پیش این نرخ در مورد مردان 52.1 درصد و برای زنان 16.5 درصد بود. بالا بودن ساعات کار هفتگی اما به معنای مفید بودن کار و بهینه شدن راندمان نیست.
کارشناسان بازار کار میگویند، در شرایط بهرهوری پایین، بالا بودن ساعت کار جز استهلاک جسمی و روحی نتیجهای ندارد. بالا بودن ساعات کار برخی مشاغل در حالی است که کار مفید در کشور نسبت به سایر کشورها (بر اساس آمارهای بالا) اندک است. به باور آنها، بالا بودن ساعت کار در شرایطی که بهرهوری پایین بهدنبال داشته باشد، نتیجهای جز استهلاک جسم و جان ندارد.
طبق گزارشی که سال 1390 در ایران منتشر شده، سرانه مفید کار در این کشور سالانه 800 ساعت است. این میزان در ژاپن 2420 ساعت، در کره جنوبی 1900 ساعت، در چین 1420 ساعت، آمریکا 1360 ساعتز ترکیه 1330 ساعت، پاکستان 1100 ساعت، افغانستان 950 ساعت، آلمان 1700 ساعت، کویت 600 ساعت و عربستان 720 ساعت است. به این ترتیب سرانه مفید کار در ایران تنها نسبت به کویت یا عربستان بیشتر از سایر کشورهاست.
طبق گزارش اخیر مرکز آمار، سهم اشتغال ناقص در طول 10 سال گذشته نیز افزایش یافته است. اگر در سال 1385، سهم اشتغال ناقص 7 درصد بود، در بهار 1395 این میزان 9.7 درصد گزارش شده است. مردان سهمی 10.8 درصدی دارند و زنان سهمی 4.6 درصدی. اشتغال ناقص، شامل شاغلانی میشود که به صورت پاره وقت، ساعتی، موردی، موقت و ... کمتر از 44 ساعت در هفته کار میکنند.