عصر بازار- معاون وزیر صنایع و معادن در دولت اصلاحات عنوان کرد: صنایعی مانند صنایع پاییندستی نفت و گاز و پتروشیمی، فرآوری مواد معدنی، حمل و نقل بهویژه حمل و نقل ریلی، زیرساختهای گردشگری و IT و ICT هم از مزیت برخوردارند و هم زمینه رقابتپذیری دیگر صنایع را فراهم می کنند.
به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از اقتصادنیوز، احمد دوستحسینی با بیان اینکه رقابتپذیری صنایع حاصل ارتقای بهرهوری در صنعت است، اظهار کرد: صنایع و به طور کلی فعالیتهای اقتصادی در صورتی که بتوانند مزیتهای نسبی سرزمینی را به مزیت رقابتی تبدیل کنند یا مزیت رقابتی بیافرینند میتوانند در سطح جهانی رقابت کنند. فهرست مزیتهای نسبی کشور فهرست نسبتا بلندی است که زیاد به آنها پرداخته شده و حتی زیاد هم به آنها مباهات شده است.
او ادامه داد: این مزیتها هم شامل قابلیتهای سرزمینی و هم دربرگیرنده ظرفیتهای منابع انسانی است. موقعیت ممتاز جغرافیایی و ژئوپولتیکی کشور، تنوع آب و هوایی، میراث غنی فرهنگی و جاذبههای گردشگری تنوع و فراوانی معادن و ذخایر معدنی، ذخایر نفت و گاز و نیروی انسانی جوان و تحصیلکرده و آماده به کار از جمله آنهاست. مروری گذرا بر این مزیتها و ملاحظه وضعیت کنونی آنها، هم انسان را به فکر فرو میبرد و هم زمینههای توسعه و شکوفایی را روشن میکند.
معاون وزیر صنایع و معادن در دولت اصلاحات افزود: در این راستا باید دید چه میزان از ظرفیت ممتاز جغرافیایی و موقعیت ژئوپولتیکی کشور برای توسعه صنعت ترابری داخلی و گسترش تجارت و همکاریهای اقتصادی منطقهای به عنوان زیرساخت رقابتپذیری صنعتی بهرهبرداری میشود؟ تنوع آب و هوایی اگر یک مزیت است چرا کشور با مخاطرات عدم تعادل در بهرهبرداری از منابع آب و بهرهوری کم آن و معضلات زیستمحیطی روبهرو است؟ آیا ادامه و افزایش فشار بر منابع حیاتی تجدید ناپذیر و برهم زننده تعادلهای زیستبومی و محیط زیستی کشور برای تولید و صادرات محصولات کشاورزی (زراعی و دامی) و صنایع وابسته به آنها منطقی است؟ اینکه بخش قابل توجهی از صادرات غیرنفتی کشور را صادرات محصولات کشاورزی تشکیل میدهد در تناسب با شرایط اقلیمی کشور است؟
دوستحسینی بیان کرد: صنایع متکی به منابع طبیعی و ذخایر تجدید ناپذیر با ارزش افزوده کم، به ویژه آنها که تعادلهای زیستبوم و محیط زیست کشور را به مخاطره میاندازند از قابلیت رقابتی پایدار برخوردار نیستند و آنها که متکی به منابع انسانی و کارایی سازمانی هستند از قابلیت رقابتی بالقوه برخوردارند. صنایعی مانند صنایع پاییندستی نفت و گاز و پتروشیمی، فرآوری مواد معدنی، حمل و نقل بهویژه حمل و نقل ریلی، زیرساختهای گردشگری و IT و ICT هم از مزیت برخوردارند و هم زمینه رقابتپذیری دیگر صنایع را فراهم میکنند، به بیانی از داشتههای کشور بهرهمند هستند و میتوانند داشتهها و قابلیتها را به موقعیتهای رقابتی تبدیل کنند.
معاون وزیر صنایع و معادن در دولت اصلاحات با بیان اینکه دولت با مداخلات توسعهای میتواند بسیاری از فعالیتها را رقابتپذیر کند، گفت: دولت با بسیاری از اختلالزاییها میتواند مخل رقابتپذیری شود. این مساله خیلی ارتباطی با صنایع و فعالیتهای خاصی ندارد. دولت، به طور کلی حکومت، اگر سیاستهایش شفافکننده، فسادزدا و رانتزدا باشد و محیط فعالیتهای اقتصادی را پیشبینیپذیر کند تا سودآوری ناشی از زحمت و خلاقیت شود آنگاه فعالیتهای رقابتپذیر توسعه مییابند اما اگر سیاستها و اقدامهای ناروای حکومت، بیثباتی متغیرهای اقتصاد کلان، عدم شفافیت، پیشبینیناپذیری و رانتبری را در محیط کسب و کار دامن بزند، پیامد آن بیتردید رونق فعالیتهای کمبازده، سرکوب خلاقیتها، از بین بردن قابلیتها و پژمردن نوآوریها خواهد بود.
دوستحسینی تاکید کرد: بنابراین به نظرم اصطلاح رهاسازی برای دولتها اصطلاحی مقرون به صواب نیست، بلکه دولت باید کارایی خود را در عرضه کالاهای عمومی نشان دهد و در ثباتبخشی به متغیرهای اصلی اقتصاد و ایجاد فرصتهای رقابت، تسهیل محیط کسب و کار و برچیدن بساط فساد و تبعیض و رانت نقش سازنده و موثر ایفا کند و اینها خیلی ارتباطی با صنایع خاص ندارد و مربوط به حوزه عمومی است.