عصر بازار- نمایندگان جهت تامین نظر شورای نگهبان، کلیه صندوقهای سرمایهگذاری اوراق بهادار را مکلف کردند حداکثر پنج درصد(۵%) از کل داراییهای صندوق را به خرید گواهی سپرده کالایی بخش کشاورزی ذیل مقررات بازار سرمایه اختصاص دهند. سازمان بورس و اوراق بهادار ملکف است ظرف مدت سه ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون، زیرساختهای مقرراتی لازم برای اجرای آن را فراهم نماید.
به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از خبرگزاری خانه ملت، نمایندگان در نشست علنی امروز (یکشنبه، 23 دی ماه) مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی گزارش کمیسیون تلفیق مجلس در خصوص لایحه بودجه سال1404 کل کشور جهت تامین نظر شورای نگهبان با اصلاح بندهای (ت، ج، ح، خ، ر، س، ص، ض و غ) تبصره دو ماده واحده این لایحه و همچنین با ارجاع بند الف، ب، ش، ط و بند الحاقی 2 و جزء 4 بند الحاقی 3 به کمیسیون تلفیق موافقت کردند.
در بند ت این ماده واحده آمده است: اوراق مالی اسلامی دولت و کارمزد تعهد پذیرهنویسی و کارمزد معاملهگران اولیه اوراق مالی اسلامی دولت و شهرداریها (منتشرشده در سال1404) مشمول مالیات به نرخ صفر میشود. همچنین معاملات بین ارکان انتشار و دریافتها و پرداختهای مربوط به انتشار اوراق موضوع این تبصره، صرفنظر از استفاده یا عدم استفاده از نهادهای واسط، مشمول معافیتها و مستثنیات حکم ماده (14) قانون رفع موانع تولید رقابتپذیر و ارتقای نظام مالی کشور مصوب 1/ 2/ 1394 با اصلاحات و الحاقات بعدی میشود. انتشار تمامی انواع اوراق مالی اسلامی دولت اعم از اسناد خزانه اسلامی و اوراق مرابحه عام مشمول حکم ماده (27) قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب 1/ 9/ 1384 است. اوراق مالی اسلامی منتشره شهرداریها نیز مشمول ماده (27) قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران است.
در بند ج این ماده واحده آمده است: سقف تسهیلات مالی خارجی برای طرحهای دولتی و غیردولتی در سال 1404 معادل سیمیلیارد (30.000.000.000) یورو تعیین میشود. شورای اقتصاد مجوز استفاده طرحهای بخش دولتی که دارای توجیه فنی، اقتصادی، مالی و زیستمحیطی باشند را با رعایت اصل هشتادم (80) قانون اساسی صادر میکند.
پانزده درصد (15%) سهم آورده گشایش تأمین منابع مالی خارجی (اعتبار فاینانس) برای طرحهای موضوع پیوست شماره (1) این قانون با پیشنهاد دستگاه ذیربط و تأیید سازمان برنامه و بودجه کشور از محل سرجمع اعتبارات تملک داراییهای سرمایهای قابل پرداخت است.
در مواردی که استفاده از تسهیلات مالی خارجی منوط به تضمین دولت جمهوری اسلامی ایران مبنیبر بازپرداخت اصل و هزینههای تسهیلات مالی أخذشده از منابع تأمینکنندگان مالی بانکهای کارگزار خارجی و بانکها و مؤسسات مالی و توسعهای بینالمللی باشد، وزیر امور اقتصادی و دارایی مجاز است به نمایندگی از طرف دولت، ضمانتنامههای کلی یا اختصاصی لازم را حداکثر ظرف یک ماه پس از تصویب طرحهای مذکور در شورای اقتصاد، صادر نماید. رعایت موازین شرعی در اجرای حکم این بند الزامی است.
وزارت امور اقتصادی و دارایی مکلف است گزارش تفصیلی عملکرد این بند از جمله فهرست تضامین صادرشده را هر شش ماه یکبار به مجلس شورای اسلامی ارسال نماید.
در بند ح این ماده واحده آمده است: 1- اجرای ماده (56) قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (1) اصلاحی مصوب 22/ 8/ 1387 صرفاً مطابق مفاد ماده مذکور انجام میشود.
2- مرجع رسیدگی به بدهیها و مطالبات دولت موضوع بند «پ» ماده (1) قانون رفع موانع تولید رقابتپذیر و ارتقای نظام مالی کشور، توسط وزارت امور اقتصادی و دارایی و سازمان برنامه و بودجه کشور تعیین میشود.
پذیرش قطعی و یا تسویه بدهیهای دولت منوط به انجام حسابرسی توسط سازمان حسابرسی از محل اعتبارات در ردیف مربوط در جدول شماره (9) این قانون بر پایه معیارها و مبانی قانونی انجام میپذیرد. دستورالعمل اجرائی به صورت مشترک توسط سازمان برنامه و بودجه کشور و وزارت امور اقتصادی و دارایی حداکثر دو ماه پس از لازم الاجراء شدن این قانون تهیه و ابلاغ میگردد.
در جزء الحاقی 2 بند ح تبصره 2 این ماده واحده آمده است: شرکتهای دولتی، شرکتهای آب و فاضلاب استانی و سازمان آب و برق خوزستان که مجری طرحهای تملک داراییهای سرمایهای متقاضی استفاده از ظرفیت ماده (56) قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (1) هستند با موافقت و تأیید سازمان برنامه و بودجه کشور میتوانند با تضمین قرارداد تأمین مالی شرکتهای مزبور با بانک عامل توسط سازمان برنامه و بودجه کشور و با رعایت تبصره ذیل جزء (6) بند «ب» ماده (10) قانون برنامه هفتم پیشرفت نسبت به انتشار و یا واگذاری اوراق مالی اسلامی به عنوان جایگزین سازوکار قرارداد تسهیلات با بازپرداخت اصل و سود توسط خود خارج از سقف اوراق ردیف مربوط مبادرت نمایند. بانکهای عامل و نهادهای مالی مجاز به معامله دست دوم (ثانویه) اوراق مزبور در چهارچوب قانون بازار اوراق بهادار هستند. این اوراق معاف از مالیات و مشمول ماده (27) قانون مذکور است.
همچنین نمایندگان با بند خ تبصره 2 این ماده واحده موافقت کردند.
در بند خ تبصره 2 این ماده واحده آمده است: دولت و دستگاههای موضوع ماده (5) قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب 8/ 7/1386 با اصلاحات و الحاقات بعدی از جمله بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، مجازند نسبت به اختصاص مبلغ یازده میلیارد (11.000.000.000) یورو برای واردات صرفاً دارو و مواد اولیه آن، ملزومات مصرفی پزشکی، انواع خاصی از شیرخشک اطفال و مواد اولیه آن (که به تشخیص وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاستجمهوری تولید داخلی برای این اقلام وجود نداشته و یا تولید آن، کفاف مصرف داخلی را نمیدهد) و کالاهای اساسی کشاورزی با اعلام سازمان برنامه و بودجه کشور با نرخ ترجیحی واحد، اقدام کنند. از مبلغ فوق حداقل سی میلیون (30.000.000) یورو بابت دارو و تجهیزات پزشکی مصرفی و صندلی چرخدار (ویلچر) مورد نیاز ایثارگران اختصاص مییابد.
در خصوص این کالاها کارگروهی مرکب از معاون اول رئیس جمهور (رئیس کارگروه)، رئیس کل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران (دبیر کارگروه)، رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور، وزیر امور اقتصادی و دارایی، وزیر جهاد کشاورزی، وزیر صنعت، معدن و تجارت و وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و بالاترین مقام دستگاه اجرائی ذیربط موظفند سیاستگذاری و فرآیند تخصیص، توزیع و موارد مصرف ارز ترجیحی را بهگونهای اجرا و نظارت کنند که کالاها و خدمات مشمول، بههنگام، بهاندازه و با قیمت متناسب با نرخ ترجیحی ارز به مصرفکننده نهایی برسد.
دستگاههای اجرائی گیرنده ارز ترجیحی موضوع این بند در چهارچوب وظایف قانونی خود، مسؤول تنظیم بازار کالاهای مربوط در بازار میباشند.
بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران موظف است با همکاری دستگاههای یادشده بهصورت ماهانه گزارش تفصیلی اجرای این بند از جمله تصریح بر موارد مصرف و دریافتکنندگان ارز ترجیحی، میزان ارز پرداختی، میزان کالاهای وارداتی با ارز ترجیحی و قیمت آنها را تهیه و به کمیسیونهای اقتصادی، برنامه و بودجه و محاسبات، بهداشت و درمان، صنایع و معادن و کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیطزیست مجلس شورای اسلامی ارسال کند و برای اطلاع عموم در تارنمای خود منتشر نماید.
در بند ر تبصره 2 این ماده واحده آمده است: کارگروهی به ریاست وزیر امور اقتصادی و دارایی و متشکل از رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور و رئیسکل بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران بر نحوه انتشار اوراق این قانون نظارت میکنند. نحوه تعیین نرخ سود اسمی و مؤثر اوراق مذکور و نرخ حفظ قدرت خرید اسناد خزانه اسلامی با رعایت موازین شرعی توسط این کارگروه تعیین میشود. حکم جزء(1) بند(هـ) تبصره(5) قانون بودجه سال 1401 در سال 1404 به شرح زیر تنفیذ میگردد.
در بند س تبصره 2 این ماده واحده آمده است: دستگاههای اجرائی از جمله شرکتهای تابعه وزارتخانههای نفت، نیرو و صنعت، معدن و تجارت مانند شرکت ملی نفت، سازمان توسعه و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران (ایمیدرو) و شرکت تابعه ذیربط وزارت نفت در امور گاز مکلفند برای جلوگیری از انباشت مطالبات دولت ناشی از عدم پرداخت بهای کالا و خدمات فروختهشده به اشخاص حقوقی در بخش غیردولتی نسبت به اعمال وجه التزام ناشی از عدم تادیه بدهی به مأخذ نرخ سود مصوب هیأت عالی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران برای سپرده بلند مدت از زمان ایجاد بدهی اقدام کنند. همچنین دستگاههای موصوف مکلفند نسبت به وصول تمام بدهیهای گذشته بدهکاران به دولت و شرکتهای دولتی اقدام و ظرف سه ماه اطلاعیه پرداخت اعم از قبوض اصلاحی را صادر و به دریافتکنندگان خدمت و کالا ابلاغ کنند. بالاترین مقام مسؤول دستگاه اجرائی مکلف به اجرای این بند و ارائه گزارش اقدامات انجامشده به مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه و بودجه کشور در بازههای سهماهه است. دستگاههای اجرائی مکلفند در انتهای آذرماه فهرست بدهکاران بزرگ به میزان صد (100) برابر حداقل نصاب معاملات بزرگ سالهای 1403 و قبل را جهت اطلاع عموم منتشر نمایند. در مواردی که در قراردادهای سابق اعمال وجه التزام پیشبینی نشده و یا به نحوی دیگر پیشبینی شده و یا زمان اعمال آن به نحو دیگری تعیین شده باشد، براساس قرارداد عمل خواهد شد.
آییننامه اجرائی این بند به پیشنهاد سازمان برنامه و بودجه کشور با همکاری وزارتخانههای صنعت، معدن و تجارت، نیرو و نفت به تصویب هیأتوزیران میرسد.
در بند ص تبصره 2 این ماده واحده آمده است: 1- در اجرای جزء (6) بند «ب» ماده (10) قانون برنامه هفتم پیشرفت، سازمان برنامه و بودجه کشور مجاز است از طریق خزانهداری کل کشور، در زمان صدور تضامین قراردادهای تأمین مالی جدید، برای مؤسسات اعتباری درچهارچوب این قانون، نسبت به تحویل اوراق تضمین (موضوع بند «ش» ماده (1) قانون تأمین مالی تولید و زیرساختها) تا سقف دو میلیون میلیارد (2.000.000.000.000.000) ریال و با سررسید حداکثر پنجساله جهت انجام تکالیف قانون، به مؤسسات اعتباری اقدام نماید.
این اوراق در سررسید و در صورت عدم ایفای تعهد توسط متعهد اصلی، در چهارچوب قانون بازار اوراق بهادار، به اوراق مالی اسلامی قابل معامله در بازار بها بازار (بورس) تبدیل میشود.
سقف انتشار اوراق تضمین شرکتهای دولتی مجموعاً معادل بیست و پنج درصد (25%) سرمایهگذاریهای مصوب در بودجه سنواتی و دارای مجوز از شورای اقتصاد با تضمین و بازپرداخت اصل و سود توسط خود میباشد و در صورت عدم ایفای بهموقع تعهد، خزانهداری کل کشور با اعلام سازمان برنامه و بودجه کشور نسبت به برداشت وجوه از حسابهای شرکت دولتی موردنظر اقدام و به حساب مؤسسه اعتباری دارنده اوراق تضمین واریز مینماید.
آییننامه اجرایی این جزء ظرف دو ماه پس از لازمالاجراء شدن این قانون توسط سازمان برنامه و بودجه کشور با همکاری وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه میشود و به تصویب هیأتوزیران میرسد.
2- دولت مجاز است ضمن اصلاح سازوکار مدیریت نقدینگی بودجه عمومی دولت و اعتباری نمودن تمام حسابهای بانکی مربوط به پرداخت، منابع در دسترس از جمله موجودی حساب یا حسابهای پشتیبان را با هماهنگی بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و در چهارچوب سیاستهای پولی بانک مرکزی، در بازار بین بانکی، سپردهگذاری و منابع حاصل را پس از گردش خزانه با استفاده از سازوکار ماده (30) قانون برنامه و بودجه کشور برای پرداخت کارمزدهای مربوط به بازارگردانی و بازارسازی اوراق دولت، تسویه بدهیهای دولت به بانک مرکزی که در چهارچوب قوانین و مقررات قطعی شده است و سایر مصارف بودجه عمومی دولت هزینه نماید.
در بند ض تبصره 2 این ماده واحده آمده است: اجازه داده میشود بدهیهای شرکتهای دولتی تابعه وزارت نیرو، شرکت مادرتخصصی بازرگانی دولتی ایران، سازمان هدفمندسازی یارانهها، سازمان مرکزی تعاون روستایی و شرکت سهامی پشتیبانی امور دام کشور و شرکت مادرتخصصی خدمات کشاورزی به بانک مرکزی و بانکها (ناشی از انجام تکالیف قانونی محوله دولت با تشخیص سازمان برنامه و بودجه کشور) پس از تأیید سازمان حسابرسی، با پیشنهاد وزارت امور اقتصادی و دارایی و تصویب هیأتوزیران، بهعنوان بدهی دولت تلقی شود. دولت مکلف است معادل پنجاه درصد (50%) مطالبات مذکور در سقف اوراق مالی اسلامی پیشبینی شده در این قانون، اوراق غیرقابل معامله در بازار سرمایه و صرفاً دارای سودبرگ را با رعایت ماده (10) قانون برنامه هفتم پیشرفت، در اختیار بانکهای موضوع این بند قرار دهد.
در بند غ تبصره 2 این ماده واحده آمده است: دانشگاهها یا دانشکدههای علوم پزشکی و خدمات بهداشتی - درمانی و بیمارستانهای تابعه موظفند مبالغ حاصل از فروش دارو، لوازم و تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی پزشکی را منحصراً جهت بازپرداخت هزینههای تأمین و تدارک دارو، لوازم و تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی پزشکی به داروخانهها و شرکتهای پخش تأمینکننده پرداخت کنند و سازمانهای بیمهای مکلفند هزینه دارو و تجهیزات پزشکی و ملزومات مصرفی پزشکی را به حساب خاص دانشگاه یا دانشکده علوم پزشکی و خدمات بهداشتی- درمانی نزد خزانهداری کل کشور واریز کنند.
جابهجایی اعتبارات موضوع این بند ممنوع و در حکم تصرف غیرقانونی در وجوه و اموال دولتی است.
دیوان محاسبات کشور مکلف است بر حسن اجرای این بند و مصرف وجوه حساب مذکور به نحوی که مطابق این حکم قانونی به مصرف رسیده باشد نظارت نموده و گزارش تفصیلی اقدامات نظارتی را هر سه ماه یکبار به کمیسیونهای برنامه و بودجه و محاسبات و بهداشت و درمان و معاونت نظارت مجلس شورای اسلامی ارسال نماید.
در الحاقی 3 تبصره 2 این ماده واحده آمده است: بند الحاقی- به منظور تحقق رشد هشت (8%) درصدی و اهداف مندرج در جدول شماره(1) ماده(2) قانون برنامه هفتم پیشرفت:
1- دولت مکلف است نسبت به تهیه و اصلاح آییننامهها، دستورالعملها و تفاهمنامههای مربوط به طرح (پروژه)های آزادراهی، ریلی، فرودگاهی، بیمارستانی، پروژههای ورزشی – فرهنگی و نیز طرحهای پیشران مندرج در بند(الف) ماده(48) قانون برنامه با هدف جلب مشارکت بخش خصوصی – عمومی در قالب قراردادهای بهرهبرداری، ساخت انتقال قرارداد ساخت، بهرهبرداری و واگذاری(bot) اقدام نماید.
2- کلیه صندوقهای سرمایهگذاری اوراق بهادار با درآمد ثابت، مجازند حداکثر پنج درصد(5%) از کل داراییهای صندوق را به خرید گواهی سپرده کالایی بخش کشاورزی ذیل مقررات بازار سرمایه اختصاص دهند. سازمان بورس و اوراق بهادار ملکف است ظرف مدت سه ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون، زیرساختهای مقرراتی لازم برای اجرای آن را فراهم نماید.
3- دولت مکلف است در راستای اهداف و جداول مندرج در فصول قانون برنامه هفتم پیشرفت ضمن تعیین اولویتهای هر استان براساس آمایش سرزمین، نسبت به تهیه بستههای سرمایهگذاری و صدور مجوزهای بدون نام مندرج در مواد(26) و (27) قانون تأمین مالی برای تسهیل و بهبود کسب و کار و تسریع در سرمایهگذاری اقدام نماید.