‌به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از فارس، روابط عمومی شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران در پاسخ به مطلب مندرج در تاریخ 31 اردیبهشت‌ماه خبرگزاری فارس با عنوان «هشدار درباره ورشکستگی پالایشگاه تهران» توضیحاتی ‌ارائه کرد.

‌در ابتدای این توضیحات آمده است: «بیانات اخیر مقام معظم رهبری در تاریخ 17/2/99 به مناسبت هفته کار و کارگر و تاکید صریح ایشان در سال جهش تولید بر اجرای طرح پالایشی فراگیر سیراف فرصتی را فراهم نمود تا اجمالاً دلایل اهمیت حیاتی و استراتژیک اجرای طرح یاد شده و مزایا و آثار طرح در بخش‏های بالادستی گاز و پایین دستی حوزه‏های پالایشی و پتروپالایشی از جنبه‏ های مختلف تبیین گردد؛ طرح پالایشی فراگیر سیراف جزء تکالیف و طرح‌‏های اولویت‏دار محوله به وزارت نفت نیز در برنامه ملی اقتصاد مقاومتی می‏‌باشد و براساس آخرین تصمیمات و توافقات صورت گرفته طرح مذکور با ظرفیت کلی 360 هزار بشکه در روز در قالب پروژه‌‏هایی شامل شرکت سرمایه‏‌گذاری نفت و گاز پارسیان به میزان 120 هزار بشکه در روز، پالایشگاه تهران به میزان 120 هزار بشکه در روز و شرکت‏های آدیش، نارگان و ناموران هر یک به ظرفیت 60 هزار بشکه در روز اجرا خواهد شد، لازم به ذکر است انتخاب شرکت‌ها بر اساس درخواست و اعلام تقاضای آنها بوده است».

در ادامه این توضیحات درباره‌ آثار اجرای طرح پالایشی فراگیر سیراف در بخش‏‌های بالادستی و پایین دستی و دستاوردها، ‌با تأکید بر اهمیت طرح از نقطه نظر توسعه صنعت گاز و اثرات طرح در بخش‏‌های بالادستی آمده است: «‌با توجه به وجود ذخایر عظیم گاز در کشور، ضریب نفوذ بالای گازرسانی به بخش‏های خانگی، تجاری، صنعتی و نیروگاهی، پیش‏بینی روند افزایشی مصرف گاز طبیعی در سبد انرژی جهان و کشور، لزوم توجه و اهتمام ویژه به حفظ، توسعه و افزایش سطح تولید گاز طبیعی به عنوان سوخت ملی از ابعاد اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی در کشور به منظور مصون‏‌سازی و رونق اقتصادی و گسترش رفاه عمومی مردم در اقصی نقاط کشور بیش از پیش نمایان می‏‌گردد، در همین راستا برنامه‏‌ریزی جهت نیل به هدف تولید روزانه یک میلیارد مترمکعب گاز طبیعی در بخش منابع هیدروکربنی و اجرای طرح‏‌های توسعه زیرساخت‏‌های صنعت گاز در حال انجام است و لذا با توجه به پیش ‏بینی روند افزایشی مصرف در سال‏های آتی در بخش‏های مختلف و همچنین توسعه صنعت CNG در سبد سوخت بخش حمل‌ونقل کشور اعم از جاده‏ای، ریلی و دریایی ‏دارای اهمیت حیاتی است»

در بخش دیگری از این توضیحات آمده است: « پارس‌ جنوبی به عنوان بزرگترین منبع گازی کشور با حدود 14.2 تریلیون متر مکعب ذخایر گازی معادل هشت درصد از ذخایر گازی جهان و حدود 40 درصد از مجموع 33.8 تریلیون مترمکعب ذخایر گازی کشور به علاوه حدود 19 میلیارد بشکه میعانات گازی در فاصله 105 کیلومتری ساحل جنوبی ایران بر روی خط مرزی مشترک ایران و قطر در خلیج‌فارس قرار دارد، بیشترین تولید میعانات‌گازی در ایران از میدان گازی پارس‌جنوبی است، میدان مذکور از نظر اقتصادی دارای جایگاهی بی‌نظیر و منحصر به فردی است».

در ادامه توضیحات شرکت پالایش و پخش آمده است: «به طور متوسط در دنیا حدود 7 میلیون بشکه در روز میعانات‌گازی تولید می‌گردد و حجم تجارت آن برابر با 1 میلیون بشکه در روز است، به عبارت دیگر، بازار چندان بزرگی برای میعانات‌گازی در سطح بین‌المللی وجود ندارد و خریداران آن محدود هستند، کشورهای تولیدکننده میعانات‌گازی در فصول سرد سال مجبور به تولید بیشتر گاز‌طبیعی هستند و با حجم بالاتری از میعانات مواجه می‌گردند و با توجه به محدودیت ظرفیت ذخیره‌سازی میعانات گازی، خریداران میعانات از این مسئله به نفع خود در چانه‌زنی قیمت استفاده می‌نمایند. به همین منظور اکثر کشورهای تولیدکننده میعانات‌گازی به دنبال ایجاد بستر مناسب جهت مصرف آن در داخل کشور و تولید محصولات با ارزش‌افزوده بالاتر هستند».

طبق اعلام شرکت پالاش و پخش، «با توجه به اهمیت موضوع و نقش حیاتی آن در وضعیت موجود و آتی کشور و از سوی دیگر، با توجه به تولید حجم زیاد میعانات گازی در نتیجه برداشت گاز و مشکلات عدیده مربوط به بازاریابی و صادرات میعانات در شرایط تحریمی و غیرتحریمی، وابستگی مقوله توسعه و افزایش تولید گاز طبیعی به امکان فرآورش میعانات گازی استحصالی همراه با گاز، از دیدگاه استراتژیک، موضوع احداث زیرساخت‏های فرآیندی و پالایشی و پتروشیمی از جمله اجرای طرح پالایشی فراگیر سیراف با هدف رفع گلوگاه افزایش تولید گاز، مقابله با مشکلات موجود، عدم خام‌فروشی و ایجاد ارزش افزوده، مستلزم توجه بسیار ویژه است».

در ادامه با تأکید بر اهمیت طرح از نقطه نظر توسعه صنعت پایین‌دستی (پالایشی و پتروشیمی)، شرکت پالایش و پخش آمده است: «ضرورت برداشت حداکثری گاز با توجه به موارد پیش گفته؛ نیاز به برداشت و فرآورش میعانات گازی متناسب با تولید گاز هستند بنابراین ضرورت احداث زیرساخت‏های پالایشی و پتروشیمی از جمله اجرای طرح پالایشی فراگیر سیراف با ظرفیت پالایشی 360 هزار بشکه در روز امری اجتناب‌ناپذیر است؛ با توجه به برنامه اعلامی وزارت نفت بر اساس پیش‌بینی مصرف آتی انواع سوخت در کشور؛ شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی ایران مکلف به تولید حداقل 125 میلیون لیتر در روز بنزین تا سال 1405 می‌باشد. در حال حاضر میزان تولید بنزین حداکثر 110 میلیون لیتر در روز بوده و به منظور دستیابی به هدف مورد نظر، اجرای طرح پالایش سیراف سریع‌ترین و بهترین گزینه است؛ حداقل سرمایه‌گذاری طرح جهت تولید بنزین در مقایسه با خوراک نفت خام جهت تولید 12 میلیون لیتر بنزین در روز نیاز به حدود بیش از 6 میلیارد دلار سرمایه گذاری در بخش خوراک نفت خام دارد؛ در صورتی که جهت تولید همین میزان بنزین در بخش خوراک میعانات گازی نیاز به حدود 1 میلیارد دلار سرمایه گذاری است».

3- اهداف کلان و دستاوردهای ملی اجرای طرح:

- افزایش تولید ناخالص داخلی

- امکان افزایش، حفظ و استمرار برداشت حداکثری از میادین مشترک گازی و تضمین امنیت انرژی کشور

- افزایش ظرفیت پالایشی، جلوگیری از خام‌ فروشی، تکمیل زنجیره ارزش صنعت نفت و گاز و مقاوم‏سازی اقتصاد کشور

- افزایش ظرفیت خوراک گاز و مایع پتروشیمی کشور و ایفای نقش مؤثر در زمینه توسعه طرح‌های پایین‌دستی پتروشیمی و افزایش قابل ملاحظه ظرفیت خوراک‌مایع صنایع پتروشیمی کشور

- استفاده حداکثری از سوخت ملی گاز طبیعی در سبد انرژی سوخت کشور و ایجاد فرصت جایگزینی و افزایش پتانسیل صادرات فرآورده‏های نفتی

- ایجاد فرصت‏های شغلی پایدار به صورت مستقیم و غیرمستقیم در زمان ساخت و بهره‏برداری از طرح

- استفاده از ظرفیت‏های داخلی کشور در زمینه مهندسی، ساخت و پیمانکاری

- ایجاد و تقویت قدرت چانه‌زنی و قدرت دیپلماسی کشور در صادرات میعانات گازی

- افزایش برداشت از میادین مشترک میان پارس‌جنوبی و قطر

4- منافع طرح از منظر مالکان و سرمایه‏گذاران:

- برخورداری از مزایای استفاده از قانون حمایت از توسعه صنایع پایین دستی نفت خام و میعانات گازی با استفاده از سرمایه‏های مردمی از جمله تعهدات تأمین خوراک به لحاظ کمیت، کیفیت و مدت تعهد حداقل برای 20 سال، اعطای مجوز صادرات فرآورده‏های تولیدی، امکان تأمین منابع مالی از طریق صندوق توسعه ملی، تخفیف خوراک، و ..... مزایای حضور در منطقه اقتصادی ویژه پارس مانند معافیت‏های مالیاتی و گمرکی

- مکان‏یابی مناسب طرح جهت احداث پالایشگاه‏های سیراف به لحاظ آماده بودن زیرساخت‏های مورد نیاز، تخصیص زمین مناسب، سهولت دسترسی ارزان قیمت به خوراک میعانات گازی به دلیل نزدیکی به محل تأمین و در نتیجه کاهش هزینه‏های انتقال، دسترسی به بندر و اسکله، دسترسی به سرویس‏های جانبی مورد نیاز از جمله آب دریا، شبکه برق، گاز، دسترسی به خوراک مناسب به لحاظ کیفیت (درجه بالای API، عاری از فلزات و برش‏های سنگین)، نزدیکی به صنایع پتروشیمی

- پایین بودن میزان سرمایه‏گذاری مورد نیاز در مقایسه با پالایشگاه‏های نفت و زمان نسبتاً کوتاه اجرای طرح در صورت تأمین منابع مالی با استفاده از ظرفیت‏های قانون حمایت از توسعه صنایع پایین‌‌دستی نفت خام و میعانات گازی با استفاده از سرمایه‏های مردمی

5- منافع طرح از منظر پالایشگاه تهران

- افزایش ظرفیت پالایشی (مجموعاً به ظرفیت 370 هزار بشکه در روز نفت خام و میعانات گازی) و برخورداری از مزایای انعطاف‏پذیری در خوراک پالایشی و افزایش سهم فرآورده‏های سبک باارزش و سهم بازار

- تبدیل تمام خوراک به محصولات سبک و با ارزش و بدون تولید نفت کوره (افزایش 12 میلیون لیتر بنزین یورو و 5 میلیون لیتر گازوییل)

- امکان صادرت کلیه فرآورده‌های تولیدی بر اساس آیین‌نامه وزارت نفت

- دسترسی سریع و آسان به اسکله صادراتی

- برخورداری از مزایای قانون حمایت از توسعه صنایع پایین‌دستی نفت خام و میعانات گازی با استفاده از سرمایه‏های مردمی، با توجه به صراحت قانون و آیین‌نامه اجرایی مربوطه به اولویت بالای دریافت تسهیلات تأمین منابع مالی و تسهیلات تنفس خوراک صندوق توسعه ملی از سوی طرح‏های‏ ساحلی و اختصاصاً طرح پالایشی فراگیر سیراف

- امکان  اجرای طرح ارتقا و کاهش نفت کوره تولیدی پالایشگاه تهران در سیراف

- مشکلات عدیده توسعه و اجرای طرح ارتقا و کاهش نفت کوره در تهران با توجه به مسائل زیست محیطی ، امنیتی و مکانی(قرار گرفتن پالایشگاه در مجاورت منازل مسکونی و پایتخت کشور و همچنین نزدیکی آن با گسل زلزله ری و تهران)

- افزایش قدرت چانه زنی و کسب مزیت رقابتی پالایشگاه و تمایز آن با توجه به زنجیره ارزش در بخش بالادستی نقت خام و گاز گشور توامان

- استفاده بهینه ار منابع مالی شرکت

- صرفه اقتصادی مناسب طرح»