به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از سنا، این سه بخش باید کاملا از همدیگر مجزا بوده و هیچ ارتباط و دخالتی در کار یکدیگر نداشته باشند. یعنی سرمایه گذار حق ندارد در کار تحلیلگر دخالت کند و معامله گر حق ندارد در کار تحلیل گر دخالت کند.

به معامله گر هیچ ربطی ندارد که الان معامله به چه میزان در ضرر و یا سود رفته زیرا در صورت سود معامله، ریالی از آن به جیب معامله گر نمی رود و یا در صورت ضرر، ریالی از او کسر نشده پس دچار احساسات نمی شود.

همینطور تحلیل گر که چون ذینفع مالی نیست (در صورت سود یا ضرر معامله) بنابراین هیچوقت دچار احساسات نمی شود. تنها کسی که این وسط ذینفع مالی معامله هست سرمایه گذار است که آن هم، نمی تواند هیچ ایرادی از تحلیل و معامله گر بگیرد زیرا قرار بر این است که هیچ دخالتی در کار تحلیلگر و تریدر نداشته باشد.

این روشی است که تمام شرکت های سرمایه گذاری در دنیا مطابق آن کار می کنند و برای تحلیل و معامله خود افراد دیگری را استخدام می کنند.

خوب حالا ما ب عنوان یک معامله گر خرد به چه صورت عمل می کنیم؟

هم سرمایه را آورده ایم و سرمایه گذار هستیم و هم تحلیل می کنیم و هم معامله می کنیم . یعنی هر سه کار را با هم انجام می دهیم.

روش های این چنینی که یک نفر هم سرمایه گذار باشد و هم تحلیلگر و هم معامله گر راه به جائی نمی برد و شما هم هر چقدر شعار بدهید که باید ترس و طمع را کنترل کرد و نباید در معاملات دچار احساسات شد چنین چیزی شدنی نیست.

بسیار گفته می شود که در هنگام خشم (که از احساسات شدید انسانی است) نباید تصمیم گرفت.

اما دوستان هنگامی که در انسان احساسات شدید مانند خشم ، ترس و یا طمع بوجود می آید در حقیقت بخش منطقی مغز تعطیل شده و این دستور العمل را که “ موقع خشم نباید تصمیم گرفت” فراموش می شود. هر چقدر هم که قبلا انسان چندین بار در مورد معایب تصمیم گیری در هنگام خشم شنیده باشد.

از یک معامله گر هم نمی شود هیچوقت انتظار داشت که دچار ترس و طمع نشود چون در لحظه ای که معامله وی در سود و یا ضرر فرو میرود بخش منطقی مغز خاموش می شود. پس برای اینکه معامله گر دچار احساسات نشده و بتواند در کمال آرامش معاملات را انجام دهد، راه آن است که معامله گر ذینفع مالی معامله نباشد. تا وقتی که سرمایه گذار و تحلیلگر و معامله گر یک نفر هستند نمی شود جلوی احساسات در معامله گری را گرفت