به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار»، بهنام چاوشی، مدیرعامل کارگزاری فیروزه آسیا در این خصوص به «عصر بازار» گفت: « بزرگترین مشکل بازار سرمایه ایران کم عمق بودن است، به طوری که تأثیر سفته‌بازان بر بازار به مراتب بیشتر از تحلیل‌گران است. بنابراین نوسهامداران تحت تاثیر روند ایجاد شده از سوی آنها قرار می‌گیرند.» وی راه حل این مشکل را کاهش ریسک سیستماتیک بازار و فراهم کردن زمینه‌های ورود سرمایه‌های جدید به بازار می‌داند. در ادامه متن کامل این گفت‌وگو را می‌خوانید.

_هسته معاملاتی بورس و فرابورس، گاهی دچار مشکل می‌شود و سهامداران را به دردسر می‌اندازد؛ روسای سازمان بورس، بارها تلاش کرده‌اند که این چالش را حل کنند، اما راه‌حل‌ها راهگشا نبوده، این مسئله را چگونه ارزیابی می‌کنید و پیشنهاد شما برای حل آن چیست؟
هسته معاملات بورس اوراق بهادار و فرابورس ایران  به دلیل به روز نبودن پاسخگوی افزایش حجم بازار امروزی نیست. شاید در زمانی که ارزش معاملات بازار سرمایه به مراتب کمتر بود، این سیستم کارایی داشت اما با افزایش حجم معاملات و توسعه بازار با متنوع شدن انواع ابزار مالی نیاز به استفاده از سیستم‌های به‌روز و کاراتر است. از این رو باید سازمان بورس و اوراق بهادار به همراه شرکت بورس اوراق بهادار و فرابورس ایران تدبیری جدی برای این موضوع بیندیشند، تا این معظل برطرف شود. شاید لازم باشد از سیستم‌های به روزتر دنیا در این حوزه استفاده شود. البته به نظر می‌رسد در صورتی که محدودیت‌هایی برای استفاده از خدمات سیستم‌های خارجی وجود داشته باشد، شرکت مدیریت فناوری بورس اوراق بهادار نیز  توانایی ایجاد یک سیستم کارا را از پایه داشته باشد.

_ بودجه پیشنهادی دولت برای سال آتی را چگونه می‌بینید و با توجه به بودجه وضعیت بورس را چگونه پیش‌بینی می‌کنید؟
با توجه به این که در سال جاری رویدادهای پیش‌بینی نشده اقتصادی رخ داد، بنابراین شرایط بودجه سال جاری دستخوش تغییرات فراوانی شد و بر اساس اتفاقات، میتوان گفت دولت قادر به اجرای صحیح این برنامه به طور کامل نبود. از سوی دیگر بودجه سال 1398 که در روزهای اخیر به مجلس ارایه شده، تغییرات نسبتا اساسی در مقایسه با بودجه سال جاری دارد. با این حال شواهد نشان میدهد که تمامی رویدادهای اقتصادی، آثار خود را بر وضعیت شرکت‌ها و دولت گذاشته است. بنابراین می‌توان انتظار داشت با تغییراتی که در تعامل با کمیسیون‌های مجلس تکمیل خواهد شد، پیش‌بینی‌های لازم برای رفع برخی موانع تولیدی و تجاری به عمل آید. البته تا زمان نهایی شدن بودجه و تعیین تکلیف برخی از موارد از جمله نرخ ارز و بحث های واردات و صادرات و تغییر در نرخ عوارض و مالیات، اظهار نظر در خصوص آثار آن بر مسایل اقتصادی به طور درست میسر نیست.

افزایش نقدینگی در اقتصاد، سبب شکل گیری تورم بالایی شد، به طوریکه شاهد تورم 5.5 درصدی در مرداد ماه و 6.1 درصدی شهریور ماه بودیم و در نهایت عدد نقطه به نقطه تورم به 31.4 درصد در شهریور ماه رسید، این مسئله چه تاثیری در صورت‌های مالی بازار سرمایه دارد؟
متاسفانه به دلیل ارایه نشدن تاثیر تورم بر صورت‌های مالی و نبود استانداردهای مربوط به حسابداری تورمی صورت‌های مالی بر اساس اطلاعات تاریخی گزارش می‌شوند؛ بنابراین تنها می‌توان گفت در برخی از صنایع هزینه‌های شرکت‌ها افزایش داشته است که با توجه به لحاظ نشدن تورم در داده‌های مالی استفاده از صورت های مالی برای تصمیم گیری به تنهایی قابل اتکا نیست.

مازاد نقدینگی از یک سو و اشتباع شدن بازارهای موازی از سوی دیگر، سبب هدایت سرمایه به بورس شد، این در حالی است که حضور نوسهامداران به حرکات گروهی و ایجاد صف خرید و فروش‌های طولانی و بدون علت در بازار سرمایه دامن زد، این موضوع را چگونه ارزیابی می‌کنید ( چه تاثیری در نوسانات اخیر بازار داشت) و راه حل چیست؟
شاید بزرگترین مشکل بازار سرمایه ایران را بتوان کم عمق بودن آن دانست. به طوری که تأثیرگذاری افراد سفته باز به مراتب بیشتر از تحلیل‌گران است. بنابراین این افراد سفته باز باعث تاثیر بر روند تصمیم گیری در سهامداران به خصوص سهامداران جدید و کم تجربه بازار می شوند. به منظور حل این مشکل راهکار بلندمدت آن کاهش ریسک سیستماتیک بازار و فراهم کردن زمینه‌های ورود سرمایه‌های جدید به بازار سرمایه است تا بسیاری از دغدغه‌های نظارتی که در مواردی محدودکنندۀ ورود سرمایه‌های جدید است، خود به خود حل شود.
با توجه به تحریم‌ها، گزارشات 9 ماهه، قیمت دلار  و ... پیش بینی شما از شرایط بازار در پایان سال چیست؟ کدام صنعت توانایی لیدری بازار را دارد؟
واقعیت این است که تاثیر تحریم‌ها بر شرکت‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت. از این رو قاعده بر این است که هرشرکت با توجه به حوزه فعالیت از بابت تحریم‌ها، از یکسو با محدودیت‌های فروش و از سوی دیگر با استقبال کم سرمایه گذاران مواجه خواهد شد. از سوی دیگر شرکت‌هایی که وابستگی کمی به صادرات دارند و به طور معمول فروش داخلی بالایی دارند، تاثیر به مراتب کمتری از تحریم می‌پذیرند. با این اوصاف، نکته قابل توجه این است که فرایند تحریم و اتفاقات سیاسی آتی چارچوب از پیش تعیین شده‌ای ندارد و برآوردها از میزان اثرگذاری بر فروش محصولات صرفا یک پیش‌بینی است. به عبارت دیگر نحوۀ برخورد و سازگاری شرکت‌های داخلی و خارجی در زمینه مقابله با تحریم‌ها، می‌تواند طیف وسیعی از اثرگذاری بر عملکرد آنها را تعریف کند.