به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از ایبنا ، بررسی گزارش جدید سازمان ملی بهره وری بر اساس نتایج آمارهای مرکز آمار ایران نشان می دهد که تعداد کل شاغلان در اقتصاد ایران در سال 1396 برابر با 23 میلیون و 378 هزار نفر بوده که نسبت به سال 1384 رشد 13.4 درصدی داشته است. با توجه به اینکه متوسط رشد سالانه تعداد شاغلان طی دوره 1391-1384 تقریبا صفر بوده؛ بنابراین تمام رشد 13.4 درصدی تعداد شاغلان طی دوره 1396 -1391 رخ داده است.

با وجود رشد تعداد شاغلان در این دوره، رشد شاخص بهره وری نیروی کار طی برنامه پنجم توسعه تقریبا صفر بوده که نشان می دهد متناسب با افزایش نیروی کار، تولید ناخالص داخلی نیز افزایش داشته است. به بیان دقیق تر، متوسط رشد سالانه تعداد شاغلان و تولید ناخالص داخلی طی این دوره 1.5 درصد بوده است.

در سال های اخیر، سهم نیروی کار از تولید ناخالص داخلی 44 درصد بوده که نشان می دهد توجه به افزایش بهره وری نیروی کار برای ارتقای شاخص بهره وری کل عوامل تولید بسیار مهم است. طبق جدولی که سازمان ملی بهره وری ارایه کرده، تعداد شاغلان از 20 میلیون و 618 هزار نفر در سال 84 به 23 میلیون و 378 هزار نفر در سال 96 رسیده که نشان دهنده افزایش 2 میلیون و 760 هزار نفری تعداد کل شاغلان کشور است؛ با این وجود، همچنان بیش از 3 میلیون بیکار مطلق در کشور وجود دارد که بخش مهمی از آن را فارغ التحصیلان دانشگاهی تشکیل می دهند.

نکته حائز اهمیت در آمارهای ارایه شده این است که رشد اشتغال در فاصله سال های 84 تا 91 صفر بوده و پس از آن تا سال 96 به میزان 13.4 درصد رشد یافته است. بنابراین صفر ماندن رشد اشتغال زایی در یک دوره 7 ساله باعث انباشت تقاضا برای کار در کشور و طولانی شدن دوره جستجو و ورود به بازار کار برای جویندگان شغل شده است. پیش تر مرکز آمار ایران از رشد ناامیدی کارجویان در یافتن شغل به دلیل مشکلات ورود به بازار کار خبر داده بود.