عصر خودرو

استاد دانشگاه شهید بهشتی:

نقش دولت در دروازه بانی ورود منابع ارزی و سرمایه خارجی به ایران کلیدی است

عصر بازار: استاد دانشگاه شهید بهشتی، نقش دولت در دروازه بانی ورود منابع ارزی و سرمایه های خارجی به کشور را بسیار کلیدی ذکر کرد و گفت: نباید تصور کنیم که هجوم سرمایه گذاران به کشور اتفاق افتاده که این یک اغراق است و اگر هم اتفاق بیفتد، دولت باید دروازه بانی کند.

نقش دولت در دروازه بانی ورود منابع ارزی و سرمایه خارجی به ایران کلیدی است
نسخه قابل چاپ
چهارشنبه ۲۴ تير ۱۳۹۴ - ۱۰:۲۳:۰۰

    به گزارش پایگاه خبری «عصربازار» به نقل از ایرنا، سعید لیلاز با اشاره به اینکه نباید نسبت به ابعاد و حجم استقبالی که برای ورود به بازار ایران صورت می گیرد، اغراق کنیم، افزود: نباید اعلام آمادگی شرکت های خارجی را به معنی ورود آنها برای سرمایه گذاری قلمداد کنیم چرا که درصد بالایی از این رفت و آمدها منجر به عقد قرارداد نمی شود و 100 درصد قراردادهایی هم که منعقد می شود، به پایان نمی رسد.

    وی ادامه داد: ما به دلایل فراتر از تحریم ها یعنی به دلیل ساختار اقتصادی - اجتماعی ایران، نمی توانیم انتظار داشته باشیم که در صورت لغو کامل تحریم ها، شرایط جذب سرمایه گذاری خارجی به وضعیتی بهتر از سال 84 برگردد.

    این اقتصاددان افزود: لغو تحریم ها و برقراری یک توافق جامع بین تهران و گروه 1+5 ایران را به سال 84 و نه سال 57 بازمی گرداند و این نکته مهمی است بنابراین صرف اعلام آمادگی، نباید به معنای یک هجوم واقعی سرمایه ها به ایران قلمداد شود.

    وی ادامه داد: در بهترین حالت و در شرایطی که همه عوامل دیگر اقتصاد به سال 84 برگردد، می توانیم انتظار داشته باشیم که کشور بعد از یک افت و خیز و نوسان شدید، سالانه بین 3 تا 4 میلیارد دلار جذب سرمایه خارجی داشته باشد نه بیشتر؛ یعنی همان چیزی که در دولت هشتم اتفاق افتاد.

    به گفته لیلاز؛ در عین حال؛ بیشتر این سرمایه یا 100 درصد آنها جذب صنعت گاز و پتروشیمی و مبلغ بسیار ناچیزی وارد بخش های دیگر خواهد شد.

    وی ادامه داد: علاوه بر اغراق نسبت به استقبال سرمایه گذاران خارجی، یک اشتباه دیگر صورت می گیرد و آن هم اینکه در حقیقت ما میل به صادرات کالا به ایران را معادل تمایل به سرمایه گذاری فرض می کنیم اما باید گفت که این اتفاق جدیدی نیست چرا که میل به صادرات کالا به ایران هیچوقت تمام نشده بود که الان دوباره شروع شود.

    این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: در سال 92 که بدترین سال تحریم ها بود، دو برابر سال 83 که بالاترین سال واردات کالا در دولت هشتم است، کالا وارد کردیم؛ مشکل اینجاست که ما این وضعیت را با سال 90 که میزان کالا و خدمات ایران به حدود 97 میلیارد دلار رسید و رکود همه تاریخ ایران را شکست، مقایسه می کنیم.

    وی ادامه داد: اقتصاد ایران در دولت حجت الاسلام والمسلمین روحانی قرار نیست به شرایط دولت های نهم و دهم برگردد و دولت یازدهم قصد ندارد کشور را به دروازه وارداتی بی حساب و کتاب کالا و خدمات تبدیل کند که اگر این کار را انجام دهد، تفاوت بین دولت دهم و یازدهم در چیست؟

    لیلاز تاکید کرد: ما می دانیم که آقای روحانی این کار را نخواهد کرد بنابراین میل به هجوم به بازار ایران برای صادرات کالا و خدمات نباید هجوم به بازارهای سرمایه گذاری تلقی شود؛ گرچه در حوزه جذب سرمایه ها یک میل انباشت شده وجود دارد که این هم اولا یک ظرفیتی دارد، ثانیا بیشتر در حوزه نفت و گاز و پتروشیمی خواهد بود، ثالثا برای اینکه این هجوم به میزان واقعی انجام شود، باید بسیار مراقب باشیم که به ظرفیت های ساختاری و درونی اقتصاد ایران آسیب نزند.

    وی ادامه داد: حتی اگر همه کشورهای دنیا نیز آمادگی داشته باشند که یک شبه 50 میلیارد دلار در ایران سرمایه وارد کنند، وقتی اقتصاد توان جذب این سرمایه ها را نداشته باشد، نباید این کار را بکنیم چرا که منجر به ایجاد تورم های نجومی می شود و این به زیان اقتصاد کشور است.

    استا دانشگاه شهید بهشتی با تاکید بر اینکه ما نمی خواهیم تمام بحران های بین المللی را به ایران انتقال دهیم؛ توصیه کرد: ظرفیت های اقتصاد باید مورد توجه قرار گیرد، هدف اصلی باید احیای اقتصاد و ظرفیت تولید داخلی و ایجاد حداکثر اشتغال باشد و برای اجرای این اهداف نیز باید موانع برداشته شود چرا که مشکل ما فقط تحریم ها نیست.

    وی با بیان اینکه فضای عمومی کسب و کار در ایران آماده جذب سرمایه ها نیست، افزود: این امر در اقتصاد کاملا بدیهی است که هیچ سرمایه خارجی وارد کشور نمی شود مگر آنکه قبل از آن، سرمایه داخلی میل به وارد شدن به اقتصاد را داشته باشد در غیر این صورت سرمایه گذاران خارجی هم وارد اقتصاد نمی شوند به همین دلیل ما حتی در دولت هشتم جذب سرمایه داشتیم اما فقط در حوزه نفت و آن هم در سرزمین اصلی نبود.

    لیلاز ادامه داد: ضمن آنکه هیچکدام از قراردادهایی که تاکنون در اقتصاد ایران بسته شده؛ قرارداد سرمایه خارجی نبوده چرا که قوانین ما برای سرمایه خارجی مشخص نیست.

    برچسب ها