به گزارش پایگاه خبری «عصر بازار» به نقل از ایبنا، یک کارشناس حوزه پولی و بانکی با تاکید بر اینکه ایران باید ضرورتا در تعاملات بین المللی حضور داشته باشد، گفت: در حال حاضر در شرایط ایزوله کرونایی هیچ کشوری نمی تواند به تنهایی خود را اداره کند یا به مصلحت نیست که اینگونه باشد.

حسن معتمدی تصریح کرد: هم افزایی که در تعاملات و تجارت بین المللی و سرمایه های خارجی برای کشور وجود دارد، ظرفیت هایی ایجاد می کند که هم ارزآوری دارد و هم به توسعه و رونق تولید کمک می کند.

وی با بیان اینکه تعاملات بین المللی شاخص های کلان اقتصاد را تقویت می کند، ادامه داد: این اتفاق تنظیم توسعه مالی و منابع مالی را نیز امکان پذیر می کند و به همین دلیل، طبیعتا باید تعاملات خارجی هم وجود داشته باشد و برای برقراری این تعاملات هم روابط تجاری و اقتصادی باید تا حد ممکن امکان پذیر باشد.

به گفته این کارشناس حوزه پولی و بانکی، هر چند در حال حاضر در شرایط تحریم هستیم و محدودیت هایی داریم اما با وجود این هرچقدر که راه های تعامل را بیشتر کنیم، هم منابع ارزی برای تامین نیازهای کشور فراهم می شود و هم اینکه فرصتی برای تولید داخل پیدا می شود تا با ظرفیت های مطلوب تری کار کند و از نقاط سر به سر بالاتر برود.

معتمدی اظهار کرد: با این معاملات بین المللی ارزهایی وارد کشور شده و مورد استفاده قرار می گیرد و در ذخائر کشور باقی می ماند. اما در کنار آن، استفاده از منابع تامین مالی بین المللی هم مهم است که درآمد نیست، اما به هر حال منابعی را ایجاد می کند که مرتب می تواند استفاده شود.

وی افزود: در دوره هایی هم چنین تجربه ای را داشتیم و در دهه 80 از این منابع به وفور در کشور استفاده می شد. اینها بعضا خریدهای نسیه مانند یوزانس و خریدهای دو و سه ساله و همچنین استفاده از منابع فاینانس که به نوعی تامین منابع ارزی است، بود. همه اینها کمک می کند که اقتصاد حداقل در تامین نیازهای ارزی مشکلی نداشته باشد و اگر نوساناتی هم به وجود می آید با همین پول، تامین منابع خودش را جبران کند و نوسانی در اقتصاد ایجاد نکند.

این کارشناس حوزه پولی و بانکی با بیان اینکه در حال حاضر در بخش تقاضا متکی به نیازهای وارداتی و کالا های مصرفی و انواع خدمات هستیم، اظهار کرد: برای واردات کالاهای سرمایه ای و ماشین آلات هم نیاز ارزی داریم؛ بنابراین هرچقد بتوان این موارد را در داخل تولید کرد و فعالیت های دانش بنیان ها و سرمایه گذاری داخل کشور و کارآفرینی را توسعه دهیم، به همان میزان هم وابستگی و نیاز ما به ارز کمتر می شود و منابع ارزی را می توانیم در سطوح بالاتر و واردات تکنولوژی های سطح بالا استفاده کنیم. این شرایط حتی به خود دانش بنیان ها هم کمک می کند که خود را تقویت کنند. بسیاری از کشورها که توسعه را به مرحله خوبی رساندند، معمولا با همین شیوه شروع و از این ظرفیت ها بهره برداری کردند.